تبادل
لینک هوشمند
درخت غچه برآورد و بلبلان مستند
جهان جوان شد و ياران به عيش بنشستند
حريف مجلس ما خود هميشه دل مي برد
علي الخصوص كه پيرايه اي بر او بستند
بساط سبزه لگدكوب شد به پاي نشاط
ز بس كه عامي و عارف به رقص برجستند
يكي درخت گل اندر سراي خانه ماست
كه سروهاي چمن پيش قامتش پستند
به سرو گفت كسي، ميوه اي نمي آري
جواب داد كه آزادگان، تهي دستند سعدی
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: بهار و نوروز در شعر فارسی ، ،
تاريخ : دو شنبه 16 ارديبهشت 1392 ا 10:0 نويسنده : soheil ا
خبرنامه وب سایت:
